weet ik veel doei

ik heb te weinig geschreven de laatste tijd en daar pluk ik nu dus de vruchten niet van
het is een verjaardag van iemand die dood is maar wat moet ik daar over zeggen
er was weer zo’n man vandaag die niks doet dat verboden is
maar toch liep ik als zombie weg en wilde ik kotsen al mijn organen eruit
weer zo’n man die seks wil en dat mag hij willen natuurlijk
en ik wil dat niet en dat mag ook natuurlijk
dus niks aan de hand niks seks gebeurd en toch wil ik mezelf kapotmaken nu
gaten in mijn dijen hakken
dit is geloof ik angst die zich uit in zwarte gevoelens ofzo
maar dat opschrijven is slecht show don’t tell is de regel en dit is tell
show zou zijn:
weer een extra plek in de stad om te vermijden
wat waar is maar het dekt de lading niet want je zou ook plekken kunnen vermijden waar je het fijn hebt gehad met een ex voordat diegene een ex werd

’s avonds krijg ik een email die ik als ik kon schrijven echt goed kon gebruiken in een stukje over deze dag
het onderwerp is FW: You are allowed to leave
en erin zit een twitter thread over dat je altijd weg mag gaan en grenzen aangeven enzo
en ik denk rot op zeg dit is niet waar het om gaat
rot op rot op je snapt er geen hol van
ik distantieer me geloof ik als ik iemand was die boos kon worden werd ik dat nu
wat oneerlijk is want degene die het stuurt heeft geen idee van deze dag
heeft geen idee dat ik zo’n pussy ben dat ik een grens aangeef en dan alsnog een ellende voel
mannen seks zwart gat
en daar kan ik dan niet eens over schrijven
als er kunst uit kwam was het nog ergens goed voor tenminste
ik vraag me trouwens wel af vinden ze me knap dan of ruiken ze gewoon mijn kwetsbaarheid
gadverdamme dat denk je toch niet wat een platheid

dat allemaal maar het lukt me toch niet om iets op te schrijven want hoe vang je lege pijn in woorden dan